Andermans ogen
We hadden een gevleugelde uitspraak op het getraliede balkon van de crisisopvang: “Gezegend zijn de dwazen”. Als er weer een volgende sjofele stagiaire aan kwam hobbelen en quasi sociaal aan ons vroeg: “Hé mensen, hoe is tie?”. Half twintig, gympies en losse veters. En wij, veertigers, vijftigers, depressief, angstig, de naïviteit van zo’n manneke dan […]