Vertellingen over de rand van de realiteit
Een goeie film. Een kleinkind wellicht. Een bijzonder schilderij. Natuur. En tijdens werk. Het verzoek is dit: haal een moment naar boven waarin u het zelfbewustzijn verloor. Verdwenen in die goeie film. Verloren in de schaterlach van uw kleinkind. Overweldigd door een kunstwerk. Volledig verbonden met de plotselinge verschijning van een hert die u recht […]
Ik ben boos en bang. De twee emoties die gelijktijdig opdoemen als de relatie tussen mij en degene tegenover me niet in vrede is. Wat heerst is de uiterst dwingende behoefte gezien, gehoord, begrepen te worden. Waarbij niet de nauwe betekenis van ‘begrijpen’ wordt bedoeld (‘het kunnen volgen met je verstand’) maar de brede: “omvatten”. […]
Achterstandswijk. Maar ook krachtwijk. Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis. Of mogelijk nog erger, omdat het subtieler is: buitenbeentjes (het fruit bij Albert, dat goedkoper is omdat het vlekjes of andersoortige afwijkingen heeft). Het is oordeeltaal. Ondoordacht of doordacht. Er wordt een norm gedefinieerd, en vervolgens wordt datgene wat buiten die norm ligt als afwijking in de spotlights gezet […]
Heeft u de Netflix serie “Under the banner of Heaven” gezien? Twee mannen, diep overtuigd van hun verheven connectie met God, vermoorden een vrouw en baby. De kersverse moeder vond de door hen voorgestelde polygamie en incest (alleen voor mannen beschikbaar, mind you) niet zo’n heel goed idee, maar de mannen vonden God aan hun […]
Vroeger had ik geen lijfIk droomde weg bij het tabaksblik van mijn vaderHet lijf dat was beperkendVroeg onderhoudAandacht die ik wenste te negeren. Ik dagdrenkelde over tropische eilandenEn andere draadmodellen die me wegvoerdenVan beslissingen die ik weggafAlles deed zeer, nou jaHet lijf. Het maakte pijn En plots ontdekte ik zijn eigen wilLoeiende sirenes en een […]
Eigenlijk heb ik geen centje pijn gehad op school. Ja, lange dagen. Fietsen door weer en wind. Geen ouder die je bracht of op kwam halen. Dat niet. Maar verder… . In de jaren tachtig was de duivel alles wat school was. Het gebouw, als een tragische versie van Zweinstein. De leraren, allemaal hun eigen […]
Een recept Men neme: Een artikel van Trouw van 6 november, waarin Ruth Peetoom, de voorzitter van de Nederlandse GGZ, onomwonden aangeeft dat de GGZ de aanwas van patiënten gewoon niet trekt, en een verschil wil maken tussen, bot gezegd, mensen met een lifestyle dingetje (met dank aan Damiaan Denys) en mensen die de GGZ- […]
Gisteravond op YouTube zitten kijken naar Gabor Maté. Een terugkerende boodschap is dat door onveilige hechting mensen zich niet ontwikkelen tot hun ware aard. Anders gezegd: als je bijvoorbeeld (zucht) door de aanpassingen in je brein je de hele tijd bezig houdt met de potentiële afkeuring of bevestiging van een ander, dan is er maar […]
Afgelopen week heb ik “Het verstrooide brein” van Gabor Maté gelezen. Als ik de man in de toekomst ooit tegen kom, houd ik hem vast als was het m’n verlosser, en ik zweer u, laat ik niet meer los totdat ik dood neerval. En niet omdat hij m’n brein kan baden in dopamine. Niet omdat […]
Er was een bijeenkomst met familie gisteren. Koffie, een sigaretje, zon. Och ja, en een nieuwe auto, waarover de vreugde voelbaar was. Maar daar gaat het nu niet om. Er startte een verhaal over studenten die leven met het autistisch spectrum, waarmee een lid van het gezelschap mee van doen had, aangezien deze de rol […]