Vertellingen over de rand van de realiteit
Vroeger had ik geen lijfIk droomde weg bij het tabaksblik van mijn vaderHet lijf dat was beperkendVroeg onderhoudAandacht die ik wenste te negeren. Ik dagdrenkelde over tropische eilandenEn andere draadmodellen die me wegvoerdenVan beslissingen die ik weggafAlles deed zeer, nou jaHet lijf. Het maakte pijn En plots ontdekte ik zijn eigen wilLoeiende sirenes en een […]
Eigenlijk heb ik geen centje pijn gehad op school. Ja, lange dagen. Fietsen door weer en wind. Geen ouder die je bracht of op kwam halen. Dat niet. Maar verder… . In de jaren tachtig was de duivel alles wat school was. Het gebouw, als een tragische versie van Zweinstein. De leraren, allemaal hun eigen […]
Een recept Men neme: Een artikel van Trouw van 6 november, waarin Ruth Peetoom, de voorzitter van de Nederlandse GGZ, onomwonden aangeeft dat de GGZ de aanwas van patiënten gewoon niet trekt, en een verschil wil maken tussen, bot gezegd, mensen met een lifestyle dingetje (met dank aan Damiaan Denys) en mensen die de GGZ- […]
Gisteravond op YouTube zitten kijken naar Gabor Maté. Een terugkerende boodschap is dat door onveilige hechting mensen zich niet ontwikkelen tot hun ware aard. Anders gezegd: als je bijvoorbeeld (zucht) door de aanpassingen in je brein je de hele tijd bezig houdt met de potentiële afkeuring of bevestiging van een ander, dan is er maar […]
Afgelopen week heb ik “Het verstrooide brein” van Gabor Maté gelezen. Als ik de man in de toekomst ooit tegen kom, houd ik hem vast als was het m’n verlosser, en ik zweer u, laat ik niet meer los totdat ik dood neerval. En niet omdat hij m’n brein kan baden in dopamine. Niet omdat […]
Er was een bijeenkomst met familie gisteren. Koffie, een sigaretje, zon. Och ja, en een nieuwe auto, waarover de vreugde voelbaar was. Maar daar gaat het nu niet om. Er startte een verhaal over studenten die leven met het autistisch spectrum, waarmee een lid van het gezelschap mee van doen had, aangezien deze de rol […]
Mijn lief wil een tuinkamer. Dus de schuur moet verbouwd. Als ik nu de schuur in loop, is het alsof ik een stille hel in loop. Dat gaat als volgt: “Oh ja, er moet een betonvloer in. Ik moet nog dozen regelen voor het gereedschap. En de verf dan? Die kan ik deels op de […]
Ik heb de halleluja’s over kwetsbaarheid al zo vaak langs zien komen. Brené Brown en consorten. Nooit begrepen. Het is ook vreemd: zijn we allen niet opgevoed, gedrild, om juist onze weerstand hoog te houden? “Eet je fruit. Beweeg, ga naar buiten. Niet met vreemden praten. Laat niet over je heen lopen. Leer “Nee” zeggen.” […]
En dan ben ik daar. Na een kwartiertje mediteren ben ik bijna in slaap gevallen, maar een rukje aan m’n bewustzijn haalt me uit die ontsnapping. Door de te kleine ruit in de achterkamer kijk ik naar buiten; grijsgrauwe lucht, en regen. Niet al te dominant, maar wel duidelijk aanwezig. Is het dankzij dat beeld […]
Nooit meer roken. Kortademig. En bloedneuzerig. “Over drie maanden kunnen we de schade aan uw hart pas goed bepalen.” Zeven pillen per dag. ’s Ochtends, ’s middags, ’s avonds. Waarvan net niet de helft voor de rest van m’n leven. ‘Roken veroorzaakt hartfalen.’ Grappig toch hè. Hoe de boodschap op zo’n pakje shag niet doorkomt. […]