Vertellingen over de rand van de realiteit
Augustus 2013 Jesus wat ben ik blij. Het afgelopen half uur heb ik de psychiater in opleiding met veel drama zitten overtuigen van het feit dat ik in een tien meter diepe put zit, dat het zonlicht nog amper naar binnen komt en dat het leven voor mij geen enkele zin meer heeft. De verschrikte […]
April 2012 De volgende dag lig ik met mijn lijf in de douche. Mijn doorgaande paniek vertaalt zich in een eindeloze stroom tranen die zich, als bleekmiddel dat bij voldoende verdunning niet meer dodelijk is, vermengt met het stromende water. “Stel je niet zo aan”. De was moet gedaan. Met mijn ogen dicht ben ik […]
Februari 2014 De Notrilen heeft in dat afgelopen half jaar helemaal niets met me gedaan. Dus ik stel voor om er maar mee te stoppen. De psychiater tegenover me, heeft kort daarvoor uitgebreid en met veel professioneel inzicht gebaseerd op jarenlange ervaring (“ik heb gefunctioneerd door grote delen in den lande en heb ook […]
Juli 2013 Ik zit op een bankje in de PAAZ. De angst voor de eenzaamheid die ik ervaar is zo groot, dat ik geen zin meer kan uitspreken. Er komt een verpleger naast me zitten, hij ziet dat het niet helemaal lekker met me gaat. Na een aantal pogingen om iets coherents te zeggen, […]
Oktober 2015 “Na dertig jaar ervaring weet ik héél goed wat er in mijn patiënten omgaat!” Haar gezicht is lichtrood. En met die opmerking en dat beeld reis ik, als heb ik het ticket automatisch met de verstane repliek aangeschaft, af naar mijn eigen persoonlijke helleplaneet, al wist ik het nog niet. De buikpijn, […]