Vertellingen over de rand van de realiteit
Ik sta in het hart van mijn woestijn. Achter, links, voor, rechts overal zand. Niet de sprookjesachtige heuvels van duizend-en-een-nacht. Wel een strakke zandvlakte, waar niets op groeit. Duizend-en-een-nachtmerrie. Mijn voorland, toekomst, is dood. No life. Ik loop het stafhok binnen. Drie verpleegsters, een medior, senior en junior kijken me vragend aan. Ik stoor ze […]
Augustus 2013 Jesus wat ben ik blij. Het afgelopen half uur heb ik de psychiater in opleiding met veel drama zitten overtuigen van het feit dat ik in een tien meter diepe put zit, dat het zonlicht nog amper naar binnen komt en dat het leven voor mij geen enkele zin meer heeft. De verschrikte […]
Februari 2014 De Notrilen heeft in dat afgelopen half jaar helemaal niets met me gedaan. Dus ik stel voor om er maar mee te stoppen. De psychiater tegenover me, heeft kort daarvoor uitgebreid en met veel professioneel inzicht gebaseerd op jarenlange ervaring (“ik heb gefunctioneerd door grote delen in den lande en heb ook […]