Beste Stephen, beste Elon,
Met de voetbaltransfer van de getalenteerde Neymar van FC Barcelona naar PSG is 220 miljoen euro gepaard gegaan. Na enig zoeken op internet is dit gelijk aan ongeveer 2 miljoen behandelingen met Artesunaat, wat grosso modo neerkomt op het doen overleven van alle 500 duizend kinderen die in Afrika nu jaarlijks overlijden aan malaria. Voor de komende vier jaar. Samenvat: de transfer is gelijk aan 2 miljoen kinderlijken.
We accepteren dit. Zowel op het gebied van de moraliteit, als de modaliteit: ik heb nog niet gehoord van de hele wereldbevolking die met flambouwen en hooivorken naar een of ander Saoedisch paleis is afgereisd om daar de humaniteit terug te halen, en tegelijk het inhumane met de grond toe af te branden. Ook heb ik niet gehoord van een gigantische taskforce aan wetenschappers die deze absolute abnormaliteit gaat onderzoeken, omdat het een niet te bevatten aanslag zou zijn op onze realiteit.
Ik heb ooit eens bedacht hoe elke aanschaf hier in het Westen gepaard zou moeten gaan met een malaria-kinderlijken-sticker voor alles wat we als luxe definiëren. Leuk extra setje kekke sportschoenen? Een kwart kinderlijk. Avondje stappen in het casino: één kinderlijk. Een nieuwe TV voor een scherper beeld? Vijf kinderlijken. Een nieuwe auto? Tweehonderd kinderlijken. En zoals al die ouderwetse oorlogsvliegers die trots hun aantallen neergehaalde tegenstanders op de romp van hun toestel schilderden, netjes alle tweehonderd kinderschedels op de motorkap geëtst. Hè ja! En dan alles elektronisch bijhouden op naam, en dan één keer per jaar de afrekening op je Facebook account. En een toegestuurde poster met die schedels. Te presenteren op het huiskamerraam van je woning. Verplicht. Nemen we even aan dat de minimale wettelijke grootte van elke te printen schedel 1 bij 2 centimeter is, dan moet de Neymar-sjeik wel een raam hebben van honderd vierkante meter. Een apart voetbalraam! Lachen. Ik zie het filmpje op Utube al voor me. Maar hopen voor hem dat zo’n ruit niet valt onder ‘luxe-artikelen’.
Gelukkig heb ik mijn eigen moraliteit. Dus… sla ik een hotel-overnachtinkje tijdens mijn vakantie over om in ieder geval één kind te redden? Nope. Laat staan dat ik mijn spaarrekening leeg bloed om een klein ziekenhuis vol kinderen te redden. Waarom is dat? Omdat ik spaar. Ik spaar voor een professionele drone. Ik kan niet wachten tot ik het ding heb. En dan voor een paar centen met Ryan Air naar het buitenland vliegen om leuke, unieke foto’s te maken om te posten. Van Malawi bijvoorbeeld. Ik heb gelezen dat het leven daar bijna niks kost. Scheelt ook weer een hoop schedels op mijn huiskamerraam.
De malariamug is niet het probleem. Wij zijn het probleem.
Iconen als u, Stephen Hawking, Elon Musk, maken zich grote zorgen over de mogelijkheid dat de mensheid wordt vervangen door robots. Ik vraag me oprecht af waarom. Elk weldenkend mens kan op zijn vingers natellen dat het eigen gedrag, op dagbasis, volstrekt onmenselijk is en ik vermoed dat in de nabije toekomst een gemiddelde robot meer kans maakt op het tonen van menselijk gedrag dan u of ik.
En om het Champions League te winnen, by the way.
Dus: waarom, Stephen? Waarom, Elon? Waarom?
In afwachting van uw antwoord, met vriendelijke groet,