Is een psychiatrisch patiënt na opname en behandeling genezen? Met andere woorden, was hij eerst ziek, en nu weer beter? Zoals men, na herstel van een gebroken been, weer kan lopen? De spreker is in de afgelopen vijf jaar nog geen oud-medepatiënt tegengekomen die dit claimt. En ook op de vraag aan de psychiater, of hij of zij de mens geneest, wordt vaak uiterst genuanceerd geantwoord. ‘Hersteld’ lijkt een passend begrip. Maar misschien is een veel beter woord wel ‘veranderd’: van rups naar… tja, naar wat?

In de vertelling “Rupswerk” neemt de spreker de luisteraar mee op een reis langs 3 psychiatrische inrichtingen, waar hij in de tweede helft van 2013 mocht verblijven.
Op tragisch-komische wijze schetst hij hoe de huidige geestelijke gezondheidszorg om gaat met vragen als: ‘Wat is er met me mis?’, ‘Wat heb ik dan nodig?’, ‘Waar put ik vertrouwen uit?’ en ‘Wat heeft de toekomst in petto?’.

Wie de discussies omtrent de psychiatrie met enige regelmaat volgt, en ook zijn of haar steentje wil bijdragen, komt al snel in een situatie terecht waarin het gestamp van oorlogspaarden van handenvol verschillende fracties het stof zó hoog doet opwaaien, dat je geen hand voor ogen meer ziet. De spreker levert met deze voorstelling ook enig stof. Niet om bij te dragen aan die oorlog, wel tot nadenken.